Wpływ krótkiego przebiegu Prednison w zapobieganiu wczesnemu nawrotowi po leczeniu nagłej astmy cd

Pięć objawów związanych z ciężkością astmy – ucisk lub świszczący oddech , kaszel lub przekrwienie , duszność , zmęczenie lub zmęczenie i trudności z zasypianiem – były oceniane codziennie w skali od 0 do 10; zgodnie z wydrukowanymi wytycznymi dla pacjentów, 0 nie wykazywało żadnych objawów, do 3 łagodnych objawów, 4 do 6 umiarkowanych objawów i 7 do 10 ciężkich objawów. Pacjenci byli odwiedzani w domach lub miejscach pracy przez asystenta badawczego w dniach 1, 7 i 14 po wypisie ze szpitala w celu wykonania pomiarów spirometrycznych, przeglądu kart pamiętnikowych i liczenia pigułek w celu sprawdzenia zgodności. Pacjentów zapytano, czy szukali dalszego leczenia astmy, a jeśli tak, to zapisano szczegóły wizyty u lekarza. Podobne zapytanie zostało przeprowadzone telefonicznie przez asystenta badawczego w dniu 21. Główną zmienną wyników, nawrót, zdefiniowano jako niezaplanowaną wizytę w gabinecie lekarskim lub powrót do pogotowia, spowodowany przez percepcję pogorszenia lub braku reakcji na astmę u pacjenta. (Chociaż zmiana terapii nie była kryterium w tej definicji, takie wizyty niezmiennie prowokowały modyfikację terapii.) Nawrót w dniach od do 10, okres kontrolny większości wcześniejszych badań, został wyznaczony jako wczesny nawrót. Zanim kod badania został złamany, a pacjenci zostali przypisani do aktywnego leku lub placebo, wszystkie przypadki możliwego nawrotu zostały sprawdzone przez dwóch członków zespołu badawczego i zostały potwierdzone lub odrzucone jako rzeczywiste nawroty.
Czynność płucna była obiektywnie monitorowana za pomocą spirometrii przepływowo-objętościowej w momencie wypisu oraz podczas wcześniej zaplanowanych wizyt w przybliżeniu o tej samej porze dnia w domu pacjenta lub w miejscu pracy w dniu (dzień po leczeniu w oddziale pogotowia) oraz w dniach 7 i 14. Pacjenci poproszono, aby w miarę możliwości powstrzymali się od stosowania wziewnych leków rozszerzających oskrzela przez pięć godzin przed wykonaniem spirometrii. Pomiary spirometryczne podczas obserwacji (i wypisania ze szpitala) zostały wykonane przez jednego z trzech przeszkolonych asystentów badawczych przy użyciu przenośnego pneumotachygrafu (spirometr Vitalograph Compact, Lenexa, Kans), który był kalibrowany dwa razy w tygodniu; zmienne rejestrowano z najlepszych z trzech maksymalnych wymuszonych manewrów wydechowych, zgodnie z kryteriami American Thoracic Society, 15 z wydrukiem danych graficznych i liczbowych zachowanych w kolejnych analizach. Objętości przepływu pętli zostały odrzucone jako nieoptymalne, chyba że dwa najlepsze wyniki dla sumy natężonej objętości wydechowej w jednej sekundzie (FEV1) i wymuszonej pojemności życiowej (FVC) różniły się o 5 procent lub mniej. Szczytowy przepływ rejestrowano na podstawie sygnału przepływu pneumotachyograficznego podczas manewru spirometrycznego, a nie mierzono go osobnym manewrem wydechowym z miernikiem przepływu szczytowego.
Analiza statystyczna
Wyniki wyrażono jako średnie . SD. Ryzyko nawrotu porównywano między grupami przez oszacowanie przeżycia limitu dla produktu, 16 i testowano pod względem istotności za pomocą testu log-rank.16 Przeprowadzono dwie takie analizy. W jednej analizie dane dotyczące pacjentów, dla których wynik był nieznany z powodu przedwczesnego wycofania się z badania, zostały uznane za obserwacje cenzurowane. W drugiej analizie, tacy pacjenci byli uznawani za mających niepowodzenia leczenia lub mających nawroty na podstawie zamiaru leczenia
[hasła pokrewne: dystonia szyjna, wodnista wydzielina z pochwy, komed śrem ]