The Barbary Plague: Czarna śmierć w wiktoriańskim San Francisco

The Barbary Plague to porywająca historia napisana przez adepta pisarza, który rejestruje melodramat wydarzeń w bogato udokumentowanych detalach. Książka Marilyn Chase jest sugestywnie napisana, a jej sukces jest wynikiem szeroko zakrojonych badań sondowanych spostrzegawczym okiem wysoce doświadczonego dziennikarza. Ale urzekające konto Chase a to nie tylko wspaniała lektura; oferuje także przekonującą interpretację dowodów i odnosi się do jej implikacji dla współczesności. Znany historyk medycyny Guenter Risse przedstawił nowatorską analizę polityki kontroli dżumy w San Francisco w naukowym artykule opublikowanym w 1992 roku w Biuletynie Historii Medycyny. Podczas epidemii dżumy w San Francisco Risse wykorzystał eksplorację mikropolizy lokalnych rad ds. Zdrowia i agencji krajowych, aby omówić szersze zagadnienia dotyczące związku między kontrolą choroby a historyczną transformacją. W tej książce Chase rozszerza i wzbogaca narrację, co pozwala jej doprowadzić politykę lokalną i krajową do bardziej szczegółowej ulgi, ujednolicić społeczne skutki choroby i ujawnić, jak to jest żyć ze średniowieczną epidemią w początek 20 wieku.
Chase wnikliwie wyjaśnia powody leżące u podstaw sprzecznych działań bohaterów, które mogły doprowadzić do katastrofy. Gdy w marcu 1900 r. W San Francisco, Wong Chut King, padła ofiara dżumy, Joseph Kinyoun, oficer kwarantannowy Marine Hospital Service (przodek amerykańskiej służby zdrowia publicznego), który stacjonował na wyspie Angel, odpowiedział klasyczne mechanizmy, które były używane do kontroli zarazy od XIV wieku: wymuszone przez wojsko kwarantanny morskie i lądowe. Konflikt społeczny i gospodarczy oraz dyskryminacja, które kwarantanny prowokowały przez lata, zostały powtórzone w społecznościach San Francisco. Przerażeni mieszkańcy Chinatown, zabarykadowani przez kordon wojskowy i zagrożeni obowiązkowymi szczepieniami wysoce niebezpiecznymi serum, walczyli w sali sądowej o dyskryminację wobec nich. Zdobyli nie tylko uznanie swoich praw obywatelskich, ale także wsparcie swoich bigoteryjnych rywali handlowych i politycznych mistrzów w oskarżaniu funkcjonariuszy służby zdrowia o bycie fałszywymi alarmistami i miażdżących prób kontroli choroby poprzez odmowę.
Kinyoun był znakomitym bakteriologiem, ale nie był świadomy odkrycia dokonanego przez Paula-Louisa Simonda w 1894 r. Roli pcheł szczurów w rozprzestrzenianiu się Yersinia pestis, ponieważ nie zostało potwierdzone do 1906 r. Przez brytyjską komisję naukową w Indiach. W związku z tym, nieświadomi, że bezmyślnie egzekwowane kwarantanny nie będą zawierać epidemii dżumy, Kinyoun podsyca więcej furii, próbując rozszerzyć te środki o obowiązkowe przepustki zdrowotne dla podróży pociągiem i morzem poza miasto. Gubernator Kalifornii, Henry T. Gage, groził, że go powiesi, ale generał chirurg Walter Wyman usunął uzbrojony Kinyoun do Seattle, zanim jego polityczni wrogowie mieli szansę, by dać gubernatorowi jego życzenie.
Wyman zastąpił Kinyoun Rupertem Lee Blueem, srokaczem z Catfish Creek w hrabstwie Marion w Karolinie Południowej. Blue jest główną postacią książki Chase a, ale nie jest on jedynym, a nawet najbardziej sympatycznym bohaterem Chase a
[przypisy: lekomania leczenie, endodoncja kraków, laboratorium mykologiczne ]
[więcej w: mąka kasztanowa właściwości, dakolen, olx kruszwica ]