Przewlekła niewydolność nerek po transplantacji narządu nienajazdowego ad 5

Ryzyko przewlekłej niewydolności nerek wzrastało z czasem wśród pacjentów ze wszystkimi rodzajami przeszczepów nienerkowych (ryc. 1). Tabela 2 przedstawia pięcioletnią skumulowaną częstość występowania przewlekłej niewydolności nerek dla każdej kategorii przeszczepów nienerkowych, która wahała się od 6,9 procent wśród pacjentów z przeszczepionymi płucami serca do 21,3 procent wśród pacjentów z przeszczepami jelit. ESRD występował w tempie 1,0 do 1,5 procent rocznie u pacjentów po transplantacji nienerkowej. Czynniki ryzyka przewlekłej niewydolności nerek
Tabela 3. Tabela 3. Czynniki ryzyka związane z przewlekłą niewydolnością nerek u biorców przeszczepów narządów nienerkowych. Analiza regresji wieloczynnikowej Coxa dotycząca nieproporcjonalnych zagrożeń wykazała, że ogólne ryzyko przewlekłej niewydolności nerek wiązało się z wieloma zmiennymi, w tym z wiekiem, rasą i płcią pacjenta; współczynnik przesączania kłębuszkowego z pretransplantacji; oraz obecność lub brak nadciśnienia przed transplantacyjnego, cukrzycy lub zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C (Tabela 3). Gdy współczynnik przesączania kłębuszkowego analizowano jako zmienną ciągłą, zmniejszenie o 10 ml na minutę na 1,73 m2 w stosunku do filtracji kłębuszkowej z pretransplantacji wiązało się ze zwiększeniem o 9 procent ryzyka przewlekłej niewydolności nerek (względne ryzyko, 1,09; procent przedziału ufności, od 1,07 do 1,10). Większe zmniejszenie szybkości przesączania kłębuszkowego w stosunku do przedpransplantacji31 były również związane z postępującym wzrostem ryzyka przewlekłej niewydolności nerek. Ogólnie rzecz biorąc, azjatyccy pacjenci i pacjenci z kategorii innych dla rasy mieli niższe ryzyko przewlekłej niewydolności nerek niż u pacjentów białych (względne ryzyko, odpowiednio 0,77 i 0,73, P <0,001 dla obu porównań). Nie stwierdzono niezależnego wpływu rasy na ryzyko przewlekłej niewydolności nerek w porównaniu z pacjentami czarnymi i białymi.
Oprócz czynników ryzyka, które były istotne dla wszystkich kategorii przeszczepów nienerkowych, czynniki podatności związane z poszczególnymi rodzajami przeszczepów nienerkowych były różne (Tabela 3). W modelach regresji wieloczynnikowej Coxa dotyczących poszczególnych narządów tylko wiek, płeć, obecność lub brak pooperacyjnej ostrej niewydolności nerek, obecność lub brak cukrzycy oraz rok przeszczepienia były istotnie związane z ryzykiem przewlekłej niewydolności nerek u pacjentów z którymkolwiek z pacjentów. cztery główne kategorie przeszczepów nienerkowych. Nie stworzyliśmy osobnego modelu dla pacjentów z przeszczepami jelit ze względu na stosunkowo niewielką liczbę tych pacjentów. Połączony model regresji zastosowano u pacjentów z przeszczepami serca i osobami z przeszczepionymi płucami serca ze względu na prawie identyczne wyniki dla tych dwóch kategorii.
W początkowej hospitalizacji z powodu przeszczepu odnotowano zapis leczenia inhibitorem kalcyneuryny (cyklosporyną lub takrolimusem) u 88,4% pacjentów. W porównaniu z pacjentami, u których status leczenia inhibitorami kalcyneuryny był znany, osoby z brakującymi lub nieznanymi danymi dotyczącymi takiego leczenia (w czasie początkowej hospitalizacji z powodu przeszczepu) miały niższe ryzyko przewlekłej niewydolności nerek (względne ryzyko, 0,87; P <0,001). Wśród pacjentów, którzy otrzymali przeszczep wątroby, zwiększone ryzyko przewlekłej niewydolności nerek związane ze stosowaniem inhibitora kalcyneuryny było większe w przypadku leczenia cyklosporyną niż w przypadku leczenia takrolimusem (względne ryzyko, 1,25; p <0,001). [patrz też: stomatolog narkoza, zdrowie co to jest, rossmann 49 taniej 2015 ] [przypisy: nfz zielona góra sanatoria lista oczekujacych, gumtree rzeszów, rossmann 49 taniej 2015 ]