Poprawa rozpoznawania ropni związanych z zapaleniem wsierdzia metodą echokardiografii przezprzełykowej cd

Ocena badań przezklatkowych przez dwóch niezależnych obserwatorów ujawniła początkowe rozbieżności u 4 ze 118 pacjentów (3,4%): u 3 z 4 pacjentów wystąpił ropień z aorty (1 z zapaleniem wsierdzia w protezie), a u ropień w przegrodzie międzykomorowej powikłanej zapaleniem wsierdzia w natywnej zastawce aortalnej. U jednego pacjenta echokardiografia przezklatkowa wykazała fałszywie dodatnie rozpoznanie ropnia; u tego pacjenta podejrzewano ropień wokół sztucznej zastawki mitralnej, ale nie można go było potwierdzić na chirurgii. Echokardiografia przezklatkowa miała zatem czułość 28,3%, swoistość 98,6%, a dodatnie i ujemne wartości predykcyjne odpowiednio 92,9 i 68,9% w diagnozowaniu ropni związanych z zapaleniem wsierdzia.
Echokardiografia przezprzełykowa
Ryc. 1. Ryc. 1. Echokardiogram przezprzełykowy u pacjenta z zapaleniem wsierdzia z zastawki aortalnej. W tylnej odnodze aortalnej (AO) można zaobserwować duży obszar tętniaka łzowego (AN). W obrębie ropnia można wykryć wiele struktur o zmniejszonej gęstości echa, które podczas zabiegu zostały wykryte jako zainfekowane tkanki. LA oznacza lewe przedsionek i lewą komorę lewej komory.
Echokardiogram przezprzełykowy u pacjenta z zapaleniem wsierdzia w sztucznym zastawce w pozycji aorty.
Za protezą zastawki aortalnej (AKP) widać jamę ropnia (strzałki); kolorowy sygnał Dopplera pokazuje, że ropień jest perfundowany krwią, co zostało następnie potwierdzone podczas operacji. LA oznacza lewe przedsionek.
W porównaniu z podejściem transtorakalnym, echokardiografia przezprzełykowa pozwoliła na istotnie wyższy wskaźnik wykrycia ropni związanych z zapaleniem wsierdzia (P <0,001): 40 z 46 ropni udokumentowanych operacyjnie lub autopsją (87 procent) zostało prawidłowo zidentyfikowanych. Tabela pokazuje wskaźniki wykrycia w zależności od umiejscowienia ropnia, a typowe przykłady przedstawiono na rycinach do 4. U 26 z 44 pacjentów z ropniami udokumentowanymi operacyjnie lub autopsją (59,1%) ropnie pominięto przez echokardiografię przezklatkową ale prawidłowo zidentyfikowane w procedurze przezprzełykowej. U żadnego pacjenta nie wykryto ropnia tylko przez echokardiografię przezklatkową.
U pięciu pacjentów niezależna ocena dokonana przez dwóch obserwatorów spowodowała początkowe rozbieżności, co stanowiło zmienność obserwowaną na poziomie 4,2%: u czterech pacjentów wystąpiło zapalenie wsierdzia w natywnej zastawce aortalnej z ropniem z korzenia aorty (trzema pacjentami) lub przegrody międzykomorowej (jeden pacjent) ; piąty pacjent miał protetyczne zapalenie wsierdzia mitralnego bez ropnia w chirurgii. Zmienność międzyobiektowa echokardiografii przezklatkowej i przezprzełykowej nie różniła się istotnie.
U czterech pacjentów (w tym u chorego z fałszywie dodatnią diagnozą w badaniu echokardiograficznym przezklatkowym) ocena zdjęć przezprzełykowych doprowadziła do fałszywie dodatniego rozpoznania ropnia. U jednego pacjenta z zapaleniem wsierdzia w natywnej zastawce aortalnej zdiagnozowano echokardiograficznie niewielki ropień przegrody międzykomorowej, a u trzech pacjentów z zapaleniem wsierdzia z zastawką mitralną (dwie natywne i jedna proteza) ropnie pierścieniowe podejrzane w badaniu echokardiograficznym nie mogły być potwierdzone podczas Chirurgia
[hasła pokrewne: zespół sjögrena, choroba sjogrena, retinopatia barwnikowa ]