Oparte na biurze leczenie uzależnienia od opiatów za pomocą preparatu podjęzykowo-tabletkowego z buprenorfiną i naloksonem ad 5

Aby ocenić zapotrzebowanie na opiaty, potrzebowano łącznie 384 podmiotów (128 na grupę) (w sumie 48 na stronę [16 na grupę na witrynę]), po uwzględnieniu około 33 procentowego ścierania się. Porównanie grupy złożonej terapii i grupy placebo było głównym porównaniem; grupa, która otrzymała samą buprenorfinę służyła jako aktywna kontrola. Wszystkie testy statystyczne przeprowadzono jako testy dwustronne o poziomie istotności alfa równym 0,05. Porównywano charakterystykę podstawowych grup z następującymi testami: test Kruskala-Wallisa na czas stosowania opiatów i dochód gospodarstwa domowego; test Cochrana-Mantela-Haenszela, stratyfikowany według miejsca, w odniesieniu do rasy, płci, wszelkich przeszłych zapisów w programie leczenia metadonu lub octanu lewetadylu, status zatrudnienia i warunki życia; i dwuczynnikowa (grupa i strona) analiza wariancji dla innych zmiennych. Działania niepożądane porównano między grupami za pomocą dokładnego testu Fishera.
Procentowy rozkład próbek moczu niezawierających opiatów analizowano za pomocą dwuczynnikowej (miejscowej i grupowej) analizy wariancji. Najmniej kwadratów oznacza, że analizę zastosowano dla każdego z trzech porównań parami. Nie dokonano żadnych korekt w przypadku wielokrotnych porównań. Uczestnicy dostarczyli maksymalnie 11 lub 12 próbek moczu, w zależności od dnia tygodnia, w którym rozpoczęto leczenie. Według najbardziej konserwatywnego podejścia, brakujące próbki (w tym próbki od osób, które nie ukończyły badania) uznano za nie negatywne dla opiatów. Odsetek próbek moczu ujemnego dla każdego osobnika był oparty na spodziewanej liczbie próbek (11 lub 12).
Wyniki dotyczące uzależnienia od alkoholu opiatów oraz oceniane przez pacjenta i klinicysty wrażenia dotyczące ogólnego stanu były analizowane jako średnie z czterech tygodni przez trójczynnikowe (miejsce, grupa i tydzień), powtarzana analiza kowariancji (dla łaknienia) lub analiza wariancji ( dla globalnych wyświetleń).
Wyniki
Double-Blind Trial
Rada ds. Monitoringu danych i bezpieczeństwa oraz Komitet ds. Praw Człowieka w Komitecie Koordynacyjnym ds. Programów Współpracy Weteranów ds. Studiów zalecały zakończenie podwójnie ślepej próby, ponieważ stwierdzono, że buprenorfina w monoterapii i połączenie buprenorfiny i naloksonu są skuteczniejsze niż placebo. W momencie zakończenia badania, 451 osób poddano badaniu przesiewowemu, włączono 326 pacjentów i przydzielono do grupy badanej, 323 otrzymało co najmniej jedną dawkę badanego leku, a 243 ukończyło badanie. Trzech badanych (po jednym w każdej grupie), którzy nie otrzymali badanego leku po randomizacji, zostało wykluczonych z analizy. Spośród 323 pacjentów, którzy otrzymali co najmniej jedną dawkę, 109 otrzymało kombinację buprenorfiny i naloksonu, 105 otrzymało samą buprenorfinę, a 109 otrzymało placebo. Spośród 27 osób, które nie zakończyły podwójnie ślepej próby po jej zatrzymaniu, 11 zaczęło otrzymywać połączone leczenie, 4 zaczęło otrzymywać samą buprenorfinę, a 12 zaczęło otrzymywać placebo. Po zakończeniu badania wszystkie 27 osobników zapisano do fazy otwartej. W przypadku 296 osób, które nie zostały dotknięte wczesnym zakończeniem, 243 (82 procent) ukończyło badanie (82 w grupie leczenia skojarzonego, 86 w grupie z wyłącznie buprenorfiną i 75 w grupie placebo); różnice między grupami pod względem odsetka osób, które ukończyły badanie, nie były znaczące
[hasła pokrewne: dyżury aptek stargard, apteka internetowa najtańsza, pediatra na telefon poznań ]
[przypisy: choroba sjogrena, dystonia szyjna, socjopata objawy ]