Everolimus do zapobiegania odrzuceniu alloprzeszczepu i Vasculopathy u biorców przeszczepów serca cd

Podawani przez cytomegalowirusy biorcy serc od dawców pozytywnych pod względem cytomegalii leczono profilaktycznie dożylnie gancyklowirem przez 14 do 28 dni, a następnie doustnie podawano gancyklowir lub acyklowir przez 10 do 12 tygodni. Alternatywnie, ośrodek badawczy może monitorować próbki krwi od takich pacjentów co tydzień w przypadku wiremii lub antygenemii i podawać dożylnie gancyklowir do czasu usunięcia antygenemii. Zakażenia cytomegalowirusem zostały zidentyfikowane przez każde centrum. Profilaktykę zakażenia Pneumocystis carinii trimetoprimem-sulfametoksazolem rozpoczęto, gdy tylko leki doustne mogły być tolerowane i były kontynuowane przez rok. Skuteczność
Pierwszorzędowym punktem końcowym skuteczności była częstość zgonów, utrata przeszczepu lub drugi przeszczep, utrata czynności kontrolnych lub potwierdzone biopsją odrzucenie co najmniej stopnia 3A, każdy epizod odrzucenia związany z zaburzeniem hemodynamicznym w ciągu pierwszych sześciu miesięcy po transplantacji. , lub obie. Biopsję endomiokardialną wykonano podczas wszystkich wizyt studyjnych oraz w czasie każdego podejrzewanego epizodu odrzucenia, a okazy zostały ocenione przez patologa każdego ośrodka zgodnie z kryteriami Międzynarodowego Towarzystwa Transplantacji Serca i Płuc.25 Oceny mogą wahać się od 0 (bez odrzucenia ) do 4 (poważne ostre odrzucenie). Stopień 3A wskazuje na obecność wieloogniskowych nacieków zapalnych i pewnych uszkodzeń miocytów. Hemodynamiczny kompromis został zdefiniowany przez obecność jednego lub więcej z następujących: frakcja wyrzutowa lewej komory równa 30 procent lub mniej lub wartość, która była co najmniej 25 procent mniejsza niż wartość linii podstawowej w echokardiografii, ułamkowe skrócenie o 20 procent lub mniej lub wartość, która była o co najmniej 25 procent niższa niż wartość bazowa w badaniu echokardiograficznym lub stosowanie leków inotropowych.
Ultrasonografię wewnątrznaczyniową zastosowano do oceny proliferacji śródbłonka naczyń wieńcowych26 na linii podstawowej (wykonanej w ciągu sześciu tygodni po transplantacji), a w 12. miesiącu za pomocą automatycznych obrazów ściągania uzyskanych z prędkością 0,5 mm na sekundę, z przetwornikiem 30 MHz. Zbadano co najmniej jedno naczynie (lewą przednią tętnicę zstępującą). Ramki zostały wybrane do pomiaru w odstępach mm. Pacjenci, którzy mieli mniej niż 11 dopasowanych wycinków w linii podstawowej i 12-miesięcznych badań, zostali wykluczeni z dalszej analizy. Każdą wybraną ramkę śledzono ręcznie w celu określenia następujących zmiennych: maksymalnej i minimalnej grubości warstwy wewnętrznej i powierzchni światła, powierzchni środkowej i powierzchni środkowej. Główną zmienną skuteczności mierzoną ultrasonografią wewnątrznaczyniową była średnia zmiana maksymalnej grubości błony w danym przekroju od linii podstawowej do 12 miesiąca. Drugorzędne zmienne skuteczności obejmowały częstość występowania waskulopatii allograficznej (zdefiniowanej jako wzrost maksymalnej grubości 0,5 mm od linii podstawowej w co najmniej jednym dopasowanym plasterku), średnia zmiana w obszarze błony wewnętrznej pomiędzy dopasowanymi plasterkami, objętość wewnętrzna (mierzona w 10 mm od tętnicy wewnętrznej, z najgrubszym obszarem w punkcie środkowym) i wskaźnik wewnątrz , miara obszaru zwężenia. Pacjenci zostali wykluczeni z ultrasonografii wewnątrznaczyniowej, jeśli nie można było uzyskać oceny stanu podstawowego lub uznano, że procedura stwarza klinicznie istotne ryzyko.
Ocena bezpieczeństwa
Bezpieczeństwo ustalono na podstawie występowania infekcji i innych zdarzeń niepożądanych, ustaleń dotyczących badania fizykalnego i ocen laboratoryjnych
[hasła pokrewne: neurolog od kręgosłupa, psychoterapia mokotów, endodoncja kraków ]
[więcej w: nfz zielona góra sanatoria lista oczekujacych, gumtree rzeszów, odstające uszy u niemowlaka ]