Dysfunkcja naczyń wieńcowych i rokowanie w kardiomiopatii rozrostowej ad 7

Odsetek pacjentów, którzy otrzymywali środki farmakologiczne z potencjalnymi właściwościami przeciwniedokrwiennymi – czyli beta-blokery i blokery kanału wapniowego – nie różnił się istotnie między trzema grupami o różnym poziomie przepływu krwi w mięśniu sercowym po wlewie dipirydamolowym. Ponadto żaden z tych środków farmakologicznych nie jest w stanie zmienić progresji lub wyniku kardiomiopatii przerostowej. Niewielki rozmiar naszej kohorty jest jednym z powodów zachowania ostrożności przy ekstrapolacji tych wyników na szerokie spektrum przerostowej kardiomiopatii. PET jest wysoce wyrafinowaną techniką o ograniczonej dostępności, a jej zastosowanie w kardiologii jest praktycznie ograniczone do celów badawczych. Dlatego też wielkość próby była stałym ograniczeniem badań PET. Niemniej jednak, udało nam się uzyskać znaczące dane dzięki zastosowaniu bardzo długotrwałej obserwacji i przedstawić uzasadnienie klinicznego zastosowania PET w dużych populacjach pacjentów z kardiomiopatią przerostową.
Wreszcie, nasze odkrycia mogą mieć wpływ na pacjentów z kardiomiopatią z innych przyczyn. Rzeczywiście, mniejszy stopień dysfunkcji mikrokrążenia został udokumentowany u pacjentów z przerostem lewej komory z powodu przeciążenia ciśnieniem.33,34 Ponadto wykazano, że upośledzona odpowiedź przepływu krwi w mięśniu sercowym na dipirydamol jest związana ze złym rokowaniem u pacjentów z idiopatią. rozszerzona kardiomiopatia.35 Tak więc, nasze odkrycia potwierdzają hipotezę, że dysfunkcja mikronaczyniowa może stanowić wspólną ścieżkę prowadzącą do postępu choroby w różnych kardiomiopatiach, 36 obejmujących stany takie jak zwężenie aorty i nadciśnienie serca.
[hasła pokrewne: dyżury aptek stargard, stomatolog narkoza, oddanie krwi przeciwwskazania ]
[patrz też: zespół sjögrena, gumtree wielkopolska, gradówka leczenie domowe ]